Wybaczcie

Nie wiem od czego zacząć. Wiem, że jesteście zawiedzeni, nie ufacie mi już i na pewno teraz straciłam jeszcze więcej czytelników. Nie będę nawet przepraszać, bo to nie ma sensu. Choć musicie wiedzieć, że bardzo żałuję, że mnie tak długo nie było. NIE ZAWIESZAM BLOGA, ANI NIE USUWAM GO. Opowiadanie będzie kontynuowane i kolejne rozdziały na pewno będą się pojawiać. Wcale Was nie olałam i bardzo chciałabym wyjaśnić dlaczego nie pisałam, ale sprawa jest tak bardzo osobista i prywatna, że naprawdę nie mogę. Ale to coś cholernie poważnego. Nie wymyślam nic, po prostu nie mogę powiedzieć, choć wiem, że Wam się to należy. Wiem,że powinnam napisać wcześniej, że mnie nie będzie, tak tak wiem. Ale nie wiedziałam,że jest to dla Was tak bardzo ważne! Jak czytałam niektóre komentarze i wiadomości na asku to się popłakałam. Wynagrodzę Wam to wszystko. Wiem,że moje "przepraszam" nic dla Was nie znaczy, ale PRZEPRASZAM, tak prosto z serca i szczerze, naprawdę. Kocham Was i szanuję, jesteście dla mnie ważni. Kolejny rozdział będzie niedługo!